روز اسپرانتو ، 26 ژوئیه ، تولد زبانی است که برای ترویج هماهنگی بین مردم طراحی شده است. آیا هنوز هم مربوط است امروز؟

توسط پیسانا فراری - سفیر کاپاستا در دهکده جهانی

"آیا روز عدالت زبانی هنوز اهمیت دارد؟" از نویسندگان مقاله ای بپرسید که در روز جهانی اسپرانتو 2021 توسط CGTN، شبکه تلویزیونی جهانی چین. اسپرانتو توسط چشم پزشک لهستانی LL Zamenhof در سال 1887 اختراع شد و پرکاربردترین زبان ساخته شده در جهان است. زامنهوف در منطقه ای رشد کرد که در آن اقوام مختلف (روس ها ، لهستانی ها ، بلاروس ها ، آلمانی ها ، یهودیان) با یکدیگر بسیار خصمانه بودند و جوامع یهودی مورد آزار و اذیت قرار می گرفتند. او معتقد است که موانع زبانی عامل اصلی چنین درگیری هایی است و زبان بین المللی می تواند پلی برای ارتباط باشد: "اگر فقط یک زبان بین المللی وجود داشت ، همه ترجمه ها توسط خود شما انجام می شد. […] و همه ملتها در یک برادری مشترک متحد خواهند شد. "زامنهوف یادگیری اسپرانتو را تا حد امکان آسان کرد ، بدون افعال نامنظم و دستور زبان ساده ، بدون جنسیت ، تقریباً نانوشته. سه چهارم کلمات اصلی از زبانهای عاشقانه ، بقیه از زبانهای آلمانی و اسلاوی و یونانی وام گرفته شده است. (1) آیا اسپرانتو ممکن است آنقدر که زامنهوف امیدوار بود - یا برای ایجاد صلح جهانی - محبوبیت پیدا نکرده باشد ، اما برخی تخمین ها حاکی از آن است که بین 100000 تا 2 میلیون سخنران وجود دارد ، و حتی تقریباً 1000 سخنران اسپرانتو ، از جمله برخی از چهره های بین المللی ، وجود دارد. مانند دانیل بووت ، برنده جایزه نوبل فیزیولوژی پزشکی در سال 1957. در دوران اخیر ، طرفداران برجسته اسپرانتو شامل نویسندگان لئو تولستوی ، JR تالکین و ژول ورن ، و در چین (2) ، ژاپن (3) و برزیل است. (4) اسپرانتو در برابر برخی شانس های شدید زنده ماند ، که می تواند در طول دو جنگ جهانی ناپدید شود همفری تونکین ، محقق برجسته و مرجع بین المللی اسپرانتو می گوید و تحت تعقیب قرار گرفتند (4) ، یا می توانستند با افزایش تدریجی زبان انگلیسی کشته شوند. در عوض ، توسعه اسپرانتو در قرن 21 بی وقفه ادامه یافت و توکین معتقد بود که آرمان گرایی احتمالاً نقش خوبی در آن ایفا کرده است. تعدادی از تحولات اخیر ، از جمله ظهور اینترنت و فناوری های جدید ، به تجدید علاقه در این زبان کمک کرده است.

جذابیت اسپرانتو را چگونه توضیح می دهید؟

در مقاله ای در روزنامه اسپرانتو آمده است: روی لبه. ده ها سال پیش ، اسپرانتیست ها می توانستند با همکاران اسپرانیست در 92 کشور جهان با استفاده از Pasporta Servo محل اقامت رایگان را دریافت کنند یا از طریق Korespondantoj en Esperanta Lingvo (Plumaj Amikoj) دوستان پیدا کنند. سام دین می گوید: ممکن است این یک دیاسپورای کوچک ، پراکنده و خود انتخاب شده باشد ، اما هرجا که بروید ، اسپرانتیست هایی هستند که از وجود شما هیجان زده هستند. او نتیجه می گیرد که این جاذبه اصلی اسپرانتو است. "نه پول وجود دارد ، نه قدرت ، نه بازاریابی ، نه اعتبار - اسپرانتو زبانان به دلیل اعتقاد به این زبان اسپرانتو صحبت می کنند و به دلیل اینکه تقریباً بلافاصله پس از چند ماه چرخاندن کلمات در دهان شما صحبت می کند بسیار سرگرم کننده است."

چگونه اسپرانتو زندگی جدیدی را در اینترنت پیدا می کند

بسیاری از گویندگان اسپرانتو می ترسیدند که اینترنت او را بکشد. جان درنر ، هوادار اسپرانتو می گوید: "با ترجمه فوری در گوگل ، می توانید در سیلوی خود بمانید و اجازه دهید ماشین ها ضربه بخورند. برعکس ، اینترنت به اسپرانتو این امکان را داده است که" بالهای خود را سریعتر و سریعتر باز کند. " واقعاً. اسپرانتو دارای یک سایت ویکی پدیا با بیش از 300000 مقاله است و جستجوی گوگل برای "اسپرانتو" 160 میلیون اثر قابل توجه را به همراه دارد. اینترنت علاوه بر اینکه دید بیشتری به زبان می دهد ، فرصت های جالب یادگیری الکترونیکی آنلاین را باز کرده است ، از جمله Lernu بسیار محبوب (بیش از 200 هزار کاربر). برنامه های یادگیری زبان مانند Duolingo (بیش از 400 هزار دانش آموز) و Amikumu به افزایش تعداد گویندگان اسپرانتو و یافتن افراد دیگری در منطقه خود برای صحبت با این زبان کمک کرده است. اینترنت همچنین مکانی برای دعوت اسپرانتیست ها بدون نیاز به سفر به کنگره ها یا باشگاه های محلی فراهم کرده است. هر سال بیش از صد کنفرانس و نشست بین المللی برگزار می شود که بزرگترین آنها کنگره بین المللی اسپرانتو است که سالانه برگزار می شود ، آخرین کنفرانس در بلفاست،، بریتانیای کبیر. این انجمن توسط انجمن جهانی اسپرانتو (UEA) ، که در سال 1908 تأسیس شد ، بزرگترین سازمان بین المللی برای اسپرانتو زبانان با بیش از 5000 عضو در 120 کشور جهان ، سازماندهی شده است.

صحنه پر جنب و جوش هنر ، ادبیات ، سینما و موسیقی

فرهنگ اسپرانتو شامل هنر ، ادبیات ، سینما و موسیقی است. بیش از 25000 کتاب در زبان اسپرانتو وجود دارد ، اعم از اصلی و ترجمه شده. ویلیام اولد ، شاعر مدرنیست اسکاتلندی که بزرگترین اثر خود را در اسپرانتو نوشت ، بارها نامزد جایزه نوبل شده است (اما هرگز برنده نشد). همچنین چندین مجله اسپرانتو به طور مرتب توزیع می شود. Revuo Esperanto مجله ای است که توسط UEA برای اطلاع اعضای خود در مورد آنچه در جامعه اتفاق می افتد استفاده می شود. Monato یک مجله خبری عمومی است. اسپرانتو میزبان بزرگترین نسخه های بریل در جهان است. در حال حاضر برنامه های رادیویی از رادیو بین المللی چین ، رادیو قومیتی ملبورن ، رادیو هابانا کوبا ، رادیو Audizioni Italiane (رای) ، رادیو پولونیا ، رادیو FREI و رادیو واتیکان پخش می شود (پاپ جان پل دوم چندین سخنرانی را با استفاده از اسپرانتو در دوران حرفه ای خود انجام داد). در سال 1964 ، ژاک لویی ماه اولین فیلم بلند اسپرانتو ، Angoroy را تولید کرد. بسیاری دیگر از آن به بعد دنبال شده اند. همچنین تعدادی فیلم ، کارتون و مستند وجود دارد که اصل اسپرانتو نیستند ، اما زیرنویس آنها به زبان اسپرانتو است و در یوتیوب منتشر می شود. در سال 2013 ، موزه اسپرانتو در چین افتتاح شد.

چرا اسپرانتو هنوز مرتبط است

وانگ شانشان و ژونگ شیا ، نویسندگان CGTN مقاله ای که در بالا ذکر شد می گوید ما در دنیایی زندگی می کنیم که به طور فزاینده ای تکه تکه شده است ، با اصطکاک تجاری ساخته دست بشر ، احیای ملی گرایی و روند کند جهانی شدن ، که بیشتر توسط همه گیری تشدید شده است. آنها می گویند امروزه اسپرانتو نمی تواند بیشتر به ما مربوط شود. خواه اینطور باشد یا نه ، افزایش دید به دلیل اینترنت ، هنرهای زنده ، ادبیات ، سینما و موسیقی ، تعداد زیادی از جوانان که برای برنامه های آموزش الکترونیکی و زبان ثبت نام می کنند ، فرصتهای سفر رایگان و تبادل فرهنگی و فعالیت پرشور سازمانهای جوانان اسپرانتو در سراسر جهان (از جمله سازماندهی کنگره بین المللی جوانان سالانه) آینده خوبی را به تصویر می کشد. سام گرین فیلمساز نامزد اسکار ، نویسنده مستند زبان جهانی ، می گوید که شاید جنبش شگفت انگیز و پر جنب و جوش اسپرانتو هنوز هم وجود دارد و حداقل سه دلیل خوب برای تحقیق درباره اسپرانتو یا یادگیری واقعی آن دارد: ایده آل گرایی ، مزایای عملی و علاقه زبانی. .

پانویسها و منابع

^{1) برخی از افراد اسپرانتو را متهم به "بیش از حد مرکزیت" (Eurocentric) کرده اند ، زیرا این زبان بر اساس انتخاب گسترده ای از زبان ها در سراسر جهان نیست.}

^{2) اسپرانتو دارای سابقه طولانی و پیچیده در چین است و امروزه آن را به یک جامعه فعال تبدیل کرده است. از جمهوری خلق چین، اولین مجله رسمی اسپرانتو در چین ، امروز هنوز به صورت آنلاین منتشر می شود. رادیو بین المللی چین که قبلاً رادیو پکن بود ، هنوز هم روزانه در اسپرانتو برای شنوندگان داخلی و خارجی پخش می شود. China.org.cn ، یک پرتال خبری که توسط شورای دولتی کنترل می شود ، نسخه ای از اسپرانتو دارد. در حالی که این نشریات تبلیغات سیاسی را به عنوان بخشی از کار خود ترجمه می کنند ، اما منبع مهمی برای دانشجویان اسپرانتو در چین و جاهای دیگر باقی می ماند. دانشگاه زائوزوانگ در استان شاندونگ رشته اسپرانتو خود را در سال 2018 تأسیس کرد ، و شاید از اکثر ساکنان شهر بی خبر بود ، اولین موزه اسپرانتو آسیایی ، در سال 2012. در اوج خود ، این کشور تقریباً 300000 تا 400000 سخنران داشت. لیگ اسپرانتو چین به تازگی 11144 عضو چینی را به انجمن جهانی اسپرانتو گزارش داده است ، اما هیچ کس به طور دقیق نمی داند که امروز چند نفر اسپرانتو در چین وجود دارد.}

^{2) اسپرانتو دارای سابقه فعالیتهای سازمان یافته تقریباً مستمر در ژاپن است ، که به حداقل 1906 باز می گردد و امروزه نیز ادامه دارد ، که توسط یک حرکت متنوع از پایین به بالا پشتیبانی می شود و در طیف گسترده ای از ایده ها و شیوه های مختلف تجسم یافته است. اسپرانتو توسط شخصیت های ژاپنی خوانده می شود ، می نویسد ، صحبت می کند و می خواند ، از دیپلمات های جامعه ملل گرفته تا انقلابیون در زندان ، از رهبران ادیان قدیمی و جدید ، دانشمندان و پزشکان ، گرفته تا دانش آموزان در روستاها. منبع: بازاندیشی جهان از طریق زبان: نقش اسپرانتو در تاریخ معاصر ژاپن ، یان راپلی ، دانشگاه کاردیف.}

^{3) در برزیل ، معنویت گرایی بسیار عالی است. یک رسانه معروف در دهه 40 قرن گذشته کتابهای زیادی به زبان اسپرانتو نوشت و هزاران برزیلی زبان اسپرانتو را برای خواندن آنها در اصل یاد گرفتند.}

^{4) تا دهه 1930 ، آلمان و اتحاد جماهیر شوروی سازمان های اسپرانتو را ممنوع کردند. نازی ها سخنرانانی را که در سرزمین های اشغالی خود با آنها روبرو می شدند ، نابود کردند ، در حالی که استالین ، که از "زبان جاسوسان" صحبت می کرد ، اسپرانتیست ها اخراج یا تیرباران شدند (دولت شوروی کنترل را تا اواخر دهه 1980 حفظ کرد). در ژاپن در دهه 1930 ، اسپرانتو زبانان به طور مشابه مورد تعقیب و آزار قرار گرفتند و حتی کشته شدند. در آن زمان ، آنها به عنوان "مانند هندوانه - از بیرون سبز اما از داخل قرمز" توصیف می شدند (سبز در ابتدا به عنوان رنگ اسپرانتو پذیرفته شد). این تردید که اسپرانتو یک توطئه کمونیستی بود باعث شد در اسپانیا فرانکو به همان اندازه مورد استقبال قرار نگیرد و بسیاری از اسپرانتیست ها در طول جنگ داخلی در کنار جمهوری خواهان جنگیدند. و آزار و شکنجه همچنان ادامه دارد. قاطرهای ایرانی اسپرانتو را دوست ندارند و صدام حسین یک معلم زبان را اخراج کرده است. در سال های اخیر ، دو گوینده اسپرانتو سوئدی به دلیل تلاش برای آموزش زبان توسط پلیس تانزانیا مورد ضرب و شتم وحشیانه قرار گرفته اند. منبع: راهنمای مبتدی اسپرانتو ، دیوید نیونام ، گاردین}

^{اعتبار عکس Shutterstock}